Zaterdag Korte Paasgedachte

Als Jezus en Barabas voor een onafhankelijke rechtbank hadden gestaan in plaats van voor een volksgericht had dat verschil gemaakt? Zou de rechtbank gewraakt zijn geweest? Zou het proces integraal zijn uitgezonden als toen de technische middelen beschikbaar waren? Wie van de twee zou zijn uitgegroeid tot een volksheld en zou de discipel van het vrije woord zijn betoog gehouden mogen hebben of zou hij zijn teruggefloten door de gedoogpartners van Herodus in die tijd? We weten het niet, en het is gegaan zoals het gegaan is. Het weinige dat we wel weten is opgeschreven door vrienden en de rest is later aangevuld, eeuwen later, op basis van overlevering en interpretaties. En zoals we weten lopen ook die uiteen. En daar zit hem net de kneep. Zonder interpretaties geen debat. Zonder debat alleen dogma's. En dogma's creeeren taboes. Veel interpretaties van hoe het gegaan had kunnen zijn, zijn door de Kerk in de ban gedaan. Het Dogma is tot Waarheid verheven. En de rest is taboe.

If you can't recall the singer, you can still recall the tune, dry your eyes.

Vrijdag Brinkman, Von der Dunk en het Vrije Woord

Ik had me erop verheugd. Zelden tot nooit ga ik naar lezingen. Meestal weet ik geeneens dat ze plaatsvinden, en als ik het weet dan weet iedereen het en is het uitverkocht. Vol is vol. Nu niet, Thomas von der Dunk zou komen spreken in Haarlem en in de vooraankondiging stond al dat Hero Brinkman aanwezig zou zijn om Von der Dunk in het debat tot zijn enkels af te breken. Krasse taal. Omdat ook het taalgebruik van Thomas er meestal niet om liegt heb ik snel via de website van de Provinciale Staten te Noord-Holland kaartjes besteld. Het zou gaan om de Arondeuslezing, Arondeus was een kunstenaar en verzetsheld omgebracht in 1943. Er waren nog kaartjes dus geen punt. Dinsdag 26 april staat in de agenda, eerder gepland etentje afgezegd.

Om in de stemming te komen had ik snel alle nummers van De Republikein verzameld, het forum waarin Von der Dunk stukjes schrijft over ons staatsbestel en dan voornamelijk over voorbije tijden. Ook me nog eens verdiept in de man Brinkman, die de democratiseringsgolf van de PVV in goede banen moet gaan leiden. Zelfs alle verzamelde dubbelcolumns Brussen/Dunk uit de Volkskrant doorgeworsteld.

Kortom de voorpret was aanwezig en de avond kon al niet meer stuk. Tot ik gisteren mijn mailbox opende. "Geachte Heer Dagtaak, sinds 2005 organiseert de PS van Noord Holland de gerespecteerde Arondeuslezing. De lezinggever mag vrij en desnoods controversieel zijn visie geven over maatschappelijke thema's. Tijdens de voorbereidingen aan het debat en het geplande orale enkelbreken is er een kink in de kabel gekomen. Bij nader inzien vond De Heer Brinkman het niet gepast om het enkelbreken plaats te laten vinden in een van de symbolische kamers van onze democratie. Hij heeft zijn democratische invloed gebruikt om de organisatie te overtuigen van de ongepastheid hiervan. Wij gelasten daarom het spektakel af en nodigen u van harte uit in de ring van de Amsterdam Arena op een nader te bepalen tijdstip. U krijgt hierover nog bericht."

Een flinke domper op de feestvreugde. Ik zou nu niet in redelijk besloten kring het spektakel kunnen bijwonen. Maar de lezing van Von der Dunk zal nu in elk geval op meer publiek kunnen rekenen dan ooit voor mogelijk gehouden. Dat hebben we dan wel weer aan Brinkman te danken. Laten we hopen dat de volledige tekst snel rondgedeeld gaat worden, want de akoestiek in de Arena is erbarmelijk en na de reactie van Brinkman ben ik ineens driedubbel geinteresseerd in wat Von der Dunk voor ons in petto heeft! En laten we eerlijk zijn. Een goede lezing die ingaat op ons democratisch staatbestel mag controversieel zijn maar dient gelezen en gehoord te worden.

Donderdag Big Brother, De Mol en SBS

Ik ken John de Mol niet. Ik heb dan ook geen enkele reden om hem aardig of sympathiek te vinden. Maar toch doe ik dat. Hij zal achter de schermen ongetwijfeld rotstreken uithalen, mensen zonder reden de laan uitsturen of binnen enkele seconden een streep zetten door een project waar een van zijn medewerkers maanden mee bezig is geweest. Wie groot wil worden moet keuzes maken. Vaak over de ruggen van anderen. Qua uiterlijk vind ik hem een mix van Ruud Krol en John van de Brom. Qua uitstraling eigenlijk ook een beetje. Kortaf en ondoorgrondelijk als Ruud, vanuit de achterhoede alles overzien en de pass op het juiste moment geven. Vraag je achteraf om uitleg dan krijg je een vaag antwoord met een glimlach (vroeger), maar ook een John van de Brom. Goedlachs, serieus op de juiste moment en nooit te beroerd om een populistische uitglijder te maken. Wel een vakman.

Niet voor niets dat de vergelijking met voetbal zich opdringt. Het gaat om geld, transfers, het grote publiek en vooral de beleving, meer dan de inhoud. Ik moet eerlijk zeggen dat ik zelden of nooit naar SBS kijk. Niet omdat de programma's me niet aanstaan, maar ik heb geen enkel idee wat ze uitzenden. Luiheid van mijn kant. Toch heb ik een beeld van die zender. Hetzelfde geldt voor de bladen van de uitgever Sanoma waar John mee in zee is gegaan. Libelle, Margriet, Linda, Story, ik ken ze niet. Ik weet hoe de bladen er van de voorkant uitzien, heb een vaag idee van de inhoud, maar meer weet ik er niet van. Ze lijken me weinig pretentieus en vooral een blad als Story wekt bij mij het gevoel van vermakelijke volksverlakkerij. Desondanks, of juist dankzij, zijn dit de publiekstrekkers. Hier is het grote geld mee binnen te hengelen. Blijkt. Sanoma als Fins bedrijf kocht enkele jaren geleden deze tijdschriften van VNU en heeft kennelijk voldoende feducie in de Nederlandse Vermakelijkheidsbranche om goed geld te stoppen nu in SBS. De Finnen hadden al een goed inzicht in het surf- en klik gedrag van de Ware Nederlanders (Sanoma is ook eigenaar van NU.nl, Startpagina.nl, Autoweek.nl) , van het bladergedrag van de Ware Nederlanders en nu dus gestort op het Zap gedrag van de Ware Nederlanders. Hiermee hebben ze veel, heel veel in handen om ons flink te kunnen doorgronden. Met de sympathiek ogende De Mol en zijn zus als boegbeeld lijken de voorwaarden aanwezig voor verdergaande invloed. Met zijn vermeende investering in TON heeft De Mol een keer misgeschoten, met het oprichten van de voetbalzender destijds is het ook niet goed gegaan, maar met een partij achter zich die en het geld en alle cijfers heeft om ware Nederlanders van de ware Finnen te kunnen onderscheiden lijkt een slag geslagen te zijn.

Ik gun John het allerbeste, maar waakzaamheid geboden. Big Brother is watching you.

Woensdag Lelystad, Rita en het Staatsrecht

Het zit Rita ook niet mee. De partij met de trotse naam is al erg mager vertegenwoordigd in het land. En nu stappen ook nog twee gemeenteraadsleden op die voor TON in Lelystad zaten. Twee nieuwe trotse fractieleden aanwijzen zou je denken. Maar het staatsrecht bepaalt anders. Net als in de Tweede Kamer zitten de leden er op persoonlijke titel en kunnen ze gewoon onder een andere naam doorgaan. Er is gekozen voor Lelystads Belang. Origineel. Dat belooft wat. Toch voelt het niet helemaal lekker. Al zijn er veel voorbeelden vanuit de Tweede Kamer: Wilders en natuurlijk ook Verdonk zelf. Ook de LPF destijds had zo zijn afvallers. Maar in alle gevallen bleef de partij zelf vertegenwoordigd. Dat is nu in Lelystad niet het geval. Met landelijk door Rita verworven geld is er campagne gevoerd, zijn er posters gemaakt, is er geflyerd, aansluiting gevonden bij het partijprogramma. De naam TON sloeg kennelijk zo goed aan in Lelystad dat ze met z'n tweeen zijn gekozen. Ze hebben er nu ineens geen zin meer in en besluiten de gehele gemeenteraadsfractie maar op te heffen.

Volgens de eerste berichten heeft Rita Verdonk redelijk laconiek gereageerd. Maar inwendig zal ze koken. En als Rita kookt hou je dan maar vast.

Nu voorspelde dat hele TON gedoe al niet veel goeds. Vanaf moment 1 al niet. Vooral veel gedoe om geld, roddel en achterklap. Rita is paar keer tafeldame geweest bij Pauw en Witteman en verder nooit echt meer iets van haar gehoord. Eigenlijk een soort moderne Boer Koekoek. Een politieke cultfiguur. Van omstreden maar stevig opererende minister naar een geduchte tegenstander van Rutte met alle toeters en bellen daaromheen in het gevecht om de VVD, naar een clowneske vertoning. Volgens mij moet Rita maar zo snel mogelijk alle TON fracties opheffen, de hele naam van TON teruggeven aan de Tonnen in het land die er zich jaren lang ongemakkelijk bij hebben gevoeld, en gewoon een leuke baan gaan zoeken als gevangenisdirecteur. Dat deed ze goed. En af en toe ter opvrolijking bij Paul en Jeroen aan tafel.

Dinsdag Vrienden delen Alles, welkom bij HI van KPN

In 32 seconden een boodschap weergeven is lastig. Als je als reclamebureau de opdracht krijgt om voor een groot gerenommeerd bedrijf een commercial te maken in 32 seconden dan ga je er eens goed voor zitten. Lijkt me. Op welke specifieke doelgroep is het product gericht. Welke symbolen spreken de doelgroep aan. Hoe trek je de aandacht vanaf seconde 1 zodat er niet tussendoor weggezapt wordt. Wat moet er blijven hangen na het fimpje? Beelden, muziek, goede casting. Een hele klus. In de kamer van directeur Marketing wordt het filmpje als het eenmaal in concept klaar is vele malen afgedraaid. Er kan nog het een en ander aan veranderd is, maar er komt een moment waarop de partijen elkaar tevreden aankijken, wellicht een hand geven, en de commercial aangeboden kan worden ter uitzending. Alles goed, er wordt veel van verwacht. Dat mag ook wel want de kosten zijn er ook naar. Een half minuutje kost al gauw tussen de €10.000 en €15.000 op lekkere tijden. Op heel lekkere tijden ga je daar ruim over heen. Per filmpje.

Hi Telefonie onderdeel van KPN heeft een serie commercials onder het motto Vrienden delen Alles. Mooi motto, aansprekend. Als er weer een nieuw filmpje aan de serie is toegevoegd ga je er eens goed voor zitten. Al is het maar een halve minuut, dit wordt genieten. En dat wordt het. Beginnend in een cafe zitten drie knullen aan veel te grote bieren. Gezien de snelheid waarmee de blik in hun ogen verandert zie je ze in snel tempo straalbezopen worden. Ze zijn daar trots op want de ene foto na de andere wordt gemaakt die gelijk op facebook wordt gezet. Als zich daar nog 3 ook aangeschoten del-achtige dames bij aanschuiven gaat het feest los. Op straat wordt ongein getrapt en even later stappen ze over het hek van de plaatselijke zoo om een verkrachtigingscene met een struisvogel na te bootsen, op hetzelfde beest een rondrit te maken, nog wat zeehonden te pesten om daarna 's nachts zat maar tevreden in een groot bed met zijn allen in een dronkemansslaap te vallen. Vriend 1 maakt in de lingerie van een van de veroverde dames nog een geinige foto van het slaapgezelschap inclusief de 's nachts veroverde trofeeen. Welkom in de HI Society. Vrienden delen alles. Einde film.

Geloof je het niet, het filmpje is keurig op youtube na te kijken http://iturl.nl/snjhc .

Reclames zijn een uiting van de tijdgeest. Misschien word ik te oud. Geef mij maar Joris de Driepinter, een boterham KingCorn met een dikke klodder Calve Pindakaas.

Maandag 60 jaar Europa, grensverleggend

Vandaag is het zestig jaar geleden dat de basis werd gelegd voor de Europese Unie. Italie, Frankrijk, (west) Duitsland en de Benelux landen vormden de EGKS (Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal). Een handelsverdrag, maar overduidelijk de voorbode van verdergaande samenwerking binnen Europa die uit zou monden in de moderne EU. Met open grenzen. Vrij handelsverkeer en vrij personenverkeer. Zelfs een vergaande monetaire unie met een munt en wederzijdse financiele ondersteuning in barre tijden.

Wat een feestdag voor Europa had kunnen zijn lijkt een zwarte maandag te worden. In Finland heeft een anti-Europese partij met de lugubere naam: "De Ware Finnen" een monsterzege geboekt door de inzet: geen financiele hulp aan mede EU landen. Tussen Italie en Frankrijk dreigt een nieuwe muur opgebouwd te worden door onenigheid over het doorlaten van Noordafrikaanse vluchtelingen en dan vooral Tunesiers. En Nederland is in ijltempo een noodwet aan het voorbereiden om de grenscontroles weer opnieuw in te laten voeren met het oog op de toestroom van dezelfde vluchtelingengolf. Voorlopig hopen we dat Belgie en Duitsland alvast overgaan tot zware controles waardoor Nederland nog even buiten schot blijft. Fort Europa heeft in Lampedusa haar achilleshiel gekregen en Berlusconi gaf de vluchtelingen hoop dat de weg naar vrijheid openstaat. De Italiaanse minister Maroni kijkt met onschuldige blik en zegt dat hij niets fout doet, immers "we hebben Schengen toch, vrij verkeer van personen". Onze Europese President Herman van Rompuy ziet de bui al hangen en probeert te sussen: "ach, om zoveel mensen gaat het toch ook weer niet, allemaal rustig gaan slapen". En Leers weet het zeker: "het zijn allemaal economische vluchtelingen". (Leers weet trouwens wel meer zeker. Ook weet hij zeker dat het in Iran goed toeven is terwijl zijn kabinetsgenoot Rosenthal Iran een barbaars land noemt, goed toeven daar: dus terugsturen die mensen).

Voorlopig hebben de Tunesiers flinke terreinwinst geboekt. Van het zuid Italiaanse puntje Lampedusa staan ze nu massaal bij Ventimiglia, de grensplaats tussen Frankrijk en Italie.

Ik ben benieuwd of ze mee gaan zingen en hossen als later op de dag de festiviteiten van 60 jaar Europa gevierd gaan worden.

Als ik Tunesische vluchteling zou zijn zou ik mijn heil bij Moszkowicz gaan zoeken. Ik denk dat ik een grote kans zou maken om de politieke scherprechters uit de Europese landen massaal te wraken. Of het nu om Maroni, Herman de Rompuy of om Leers gaat. De beslissingen die ze nemen evenals hun uitgesproken onschuld of verontwaardiging heeft niets te maken met een duidelijke visie gepaard met inzicht over hoe wij in Europa met onze medemens om willen gaan, maar heeft alles te maken met een vergaand opportunisme en een Not in my Backyard overtuiging.

In het uiterste noordpuntje van Europa hebben ze alvast een waarschuwingsschot afgegeven. Wat jullie ook doen daar in het Zuiden, wij zijn de ware Finnen. Tot de Oostzee en niet verder!

Zondag de Zeepbel van Macht en Gezag

Rechters plegen meineed. Advocaten beginnen te schreeuwen. Presidenten organiseren orgies. Bisschoppen doen het met kleine jongetjes. Stukjesschrijvers willen dat hun lezers massaal de krant opzeggen waarvoor ze schrijven. En programmamakers hopen dat recensies over hun uitzending dodelijk zijn.

Een weekje de krant goed bijhouden en je valt van de ene verbazing in de andere. Niet omdat je het niet wist,of niet al vermoedde. Maar omdat gezagsdragers en opiniemakers er alles aan lijken te doen om voortdurend al je vooroordelen te bevestigen.

Moszkowicz zaagde Schalken door over zijn professionele antenne. Zijn eigen antenne haperde deze week ook met als dieptepunt een telefonisch optreden bij Pauw en Witteman. De professionele antenne van de kersverse directrice van Nederlands meest bekritiseerde facilitair bedrijf Pro-Rail haperde behoorlijk toen zij, ondanks dat ze wellicht gelijk had, kenbaar maakte dat ze geen boodschap had aan de reizigers. De Belgische Bisschop Vangheluwe heeft het over spelletjes als hij aan al zijn neefjes zit. En onze koning in spe is nog steeds blij met zijn verscholen villa in Mozambique die wellicht door snelheidsduivel Laurent uit Belgie in recordtempo bezocht gaat worden. Ondertussen verrijkt de top van de defensie zichzelf en keren CEO's bonussen uit met van de bevolking geleend geld.

Geloof en hoop in en op de morele gezagsdragers lijkt af te glijden naar een ongekend dieptepunt. Rolmodellen, voorbeeldfiguren, personen die we hoog achten en graag volgen in hun gefundeerde mening zakken door de grond. Het is vast nooit anders geweest, maar het onfatsoen en de mate waarin ze ermee weg lijken te komen voorspelt niet veel goeds. Met verbazing las ik het tweegesprek van de oprichter van Geen Stijl Dominique Weese en Mariette Baanders in de NRC. "Wij leggen de vinger op hypocrisie" zo zegt hij. Geen Punt lijkt mij, dat mag en moet ook. Om enkele regels verder het Nodeloos Kwetsen en het Ongefundeerde mening uiten te propageren. Onfatsoen heerst. Zowel bij hen die het onderwerp zijn als bij hen die erover rapporteren. Als Pownews fatsoenlijk rapporteert wat er allemaal aan onfatsoen plaats vindt dan hebben ze aan die paar uur zendtijd per week niet voldoende.

In de jaren zestig is wereldwijd een grote protestbeweging op gang gekomen tegen de macht van de "onaantastbaren". Politici, rechterlijke macht, regeringsleiders, de geestelijkheid, bestuurders aan de universiteiten moesten het ontgelden. Daarvoor in de plaats werd breeduit democratisering ingevoerd, openbaarheid van bestuur, ontzuiling en de promotie van de vrije en kritische geest. We mogen nu vijftig jaar later alles roepen en doen. Zowel het gepeupel als de machtigen aan de top. Een nieuw vacuum is aan het ontstaan. Het antwoord daarop is slecht voorspelbaar. Maar ik hou mijn hart vast. Op het moment dat niemand zich meer van iemand anders aantrekt en eigen gewin, eigen belang en hedonisme hoogtij viert lijkt het einde zoek.

Wetenschappers buigen zich over de vraag wat voor boodschap en in welke vorm zij de ruimte in moeten sturen om eventuele buitenaardse wezens erop attent te maken dat in deze hoek van het heelal zich een levenswaardige planeet bevindt. En wat laat je dan zien? Volgens mij moeten ze het simpel houden. Een enorme zeepbel volstaat. Dan weten ze genoeg!