Zaterdag Gedogen of Handhaven. Drooglegging tijdens Koninginnedag

De stemming gepolst. Koninginnedag 2011 is van start gegaan. Het beloofde een mooie dag te worden. Mooi doch streng. Nederland gedoogland is voor een dag Nederland handhaafland. Eberhard van der Laan zei het al: Streng is niet truttig! Geen sixpacks verkoop, taboe op de kratjes bier, flessen wijn niet voller dan wat er nodig is om 1 glaasje wijn uit te schenken, geen brommers zonder uitlaat, en vanaf acht uur iedereen naar binnen. Morgen gezond weer op.

Zo hoort het ook. Er zijn grenzen aan de volksfeesten. Gisteren heeft niet alleen half Engeland maar ook half Nederland geen steek uitgevoerd. Vandaag iedereen de straat op. Volgende week week de vijf mei feesten en als klap op de vuurpijl daaropvolgend de kampioensfeesten van onze nationale voetbalcompetitie. Er valt altijd wat te vieren. Dat mag. Maar binnen de grenzen van de betamelijkheid. Er moet ook nog gewerkt worden en met een kater lukt dat slecht. Nederland moet weer gezond worden en Eberhard met in zijn kielzog tal van kleinere ambtsdragers geven de aftrap.

Buiten was het nog niet goed doorgedrongen. Tijdens de ochtendwandeling met de hond heb ik al vele overtredingen zelf met blote ogen moeten aanschouwen. Er iets van zeggen hielp niet, nog erger, ik werd gek aangekeken en nageroepen. Bij de supermarkt werden dozen wijn, kratten bier en zelfs vele thuistaps ingeladen, voor het verpleeghuis zat de wijkalcoholist op het trapje aan een fles (vermoedelijk) sherry te lurken en in het park waar ik normaliter de hond laat loslopen zaten grote groepen minderjarigen elkaar geblinddoekt te pesten met stukken koek waar ze net niet bijkonden terwijl de ouders daar nauwelijks aandacht aan besteedden doordat ze in groepjes oranje jenever uit iets te grote borrelglaasjes met elkaar zaten te proosten op weer een losbandige dag.

Hoe al die drank op straat kwam is een raadsel. Eberhard had harde afspraken gemaakt met de supermarktbranche. De dag is pas net begonnen en nu al een chaos. Ik vrees met grote vrezen over het verdere verloop. Zo heeft het de Majesteit vast niet behaagd.

Vrijdag Volksfeest Kousenband en Koningshuis

"Schande aan hem die er kwaad van denkt". Dit is de tekst die op de blauw fluwelen band is geschreven van de leden van de Orde van de Kousenband. De meest elitaire Britse adelijke orde. Prins William is Ridder in de Orde, maar ook bijvoorbeeld Margaret Thatcher. Keizer Hirohito is lid geweest, na er even uit te zijn gezet toen de schande van zijn daden in de Tweede Wereldoorlog te veel drukte op de orde. Het benoemen van de ridders is het voorrecht van de Britse Kroon.

Wat er gebeurt wanneer er een schande over je wordt uitgesproken is niet geheel duidelijk. Het klinkt toch als een soort Fatwah, je wilt er liever niet achterkomen, het onheil moet je niet over je afroepen. Aanpassen en accepteren lijkt het credo.

Op twee opeenvolgende dagen valt er te genieten van al het moois dat de twee gerenommeerde europese koningshuizen te bieden hebben. Vandaag het huwelijk van William en Kate in Londen morgen Koninginnedag in Weert, Thorn en natuurlijk ook Lienden.

In London wordt een exclusieve wc-pot ingebouwd in een hotelkamer waar Kate logeert en tevens een televisie in bad. Kosten voor de kleine verbouwing voor een nacht 150.000 pond. In Thorn waar Beatrix zaterdag een uurtje verblijft worden voor zevenhonderduizend euro (€ 700.000) aanpassingen aangebracht. In Lienden, gisteren al uitgebreid over bericht, zijn 200 Polen beschikbaar om voor de 6000 tellende gemeenschap de ballonnen op te blazen.

Zeg maar: echte volksfeesten! Maar er kwaad van denken komt niet in me op.

In beide landen worden de feestvarkens volledig afgeschermd van iedereen die er maar enigszins kwaad van kan denken. Hiervoor zijn volgens de beschikbare cijfers 5000 Britse agenten en in Nederland 1300 agenten (per uur) nodig. In Engeland vindt de ceremonie nog plaats op een stukje Londen waar vaker dit soort festiviteiten zijn georganiseerd, dus redelijk te plannen volgens klaarliggende draaiboeken. In Nederland vieren we het elk jaar kriskras door het land heen. Nog een paar jaar en nog wat wat bezoeken van ons koninklijk huis aan dorpen, stadjes en steden en het blikveld van de bewakingscamera's dekken het gehele land. Zo bezien is het nog een nuttige investering ook.

Deskundigen hebben het terreurrisico en ook de creativiteit van eventuele aanslagplegers in kaart gebracht, dat maakt het eenvoudiger om te anticiperen op eventuele calamiteiten. Beatrice de Graaf laat de Volkskrant weten dat aanslagplegers meestal niet creatief zijn en zich dus laten inspireren door anderen. We gaan dus letten op voorwerpen, voertuigen, kleding en overige zaken die al eerder gebruikt zijn bij aanslagen. Naast het verbod op alle voertuigen, op ze nu in de garage staan of niet, zal er ook een verbod zijn in Thorne op alle hoofdbedekkers en zal , lijkt mij, het luchtruim worden afgesloten.

Om eventuele navolging van de Damschreeuwer te voorkomen zullen alle inwoners van Thorn een fluwelen band voor de mond moeten doen, geluidsdicht vastgeknoopt met daarop de tekst:

Schande aan hem die er Kwaad van spreekt.

Donderdag Zaklopen en Oranjebitter in Lienden

Het vertaalbureau dat ingehuurd is door de Oranjevereniging in Lienden heeft het niet makkelijk. Wat ogenschijnlijk een eenvoudige opdracht was bezorgt de vertalers hoofdbrekens. Wat is zaklopen in het Pools? En hoe vertaal je de spelregels bij het koekhappen? Twee bussen vol Polen komen morgen aan in Lienden en moeten aan de slag met het opzetten van de traditionele zeskamp voor de Oranjegezinde gemeenschap van het Betuwse dorp. In heel Lienden waren onvoldoende mensen te vinden om Koninginnedag voor te bereiden en, even belangrijk, om de volgende dag genoeg mensen op de been te krijgen om de koekkruimels, de platgetrapte jute zakken, de gebroken ringen, en de her en der weggegooide lintjes op te ruimen. De voorzitter van de vereniging was duidelijk kwaad toen hij begin deze week bij Nieuwsuur, maar het kan ook een ander actualiteitenprogramma zijn geweest, boos in de camera keek en er schande over sprak dat de inheemse Liendense bevolking de handen niet uit de mouwen wilde steken. Ook de secretaris van de vereniging was niet te spreken over zijn dorp. Met een sjagrijnige blik stak hij de vlag, met wimpel, in de vlaggebuis en ging mopperend weer zijn huis in. Het belooft een fijne dag te worden in Lienden aankomende zaterdag en ik kan me voorstellen dat de Polen zelf alle koek zullen gaan happen, de liters oranjebitter weg zullen drinken en bezopen in de zakken stappen om vervolgens met het ringsteken nul punten te halen. Als ze na het uitslapen van de roes honger hebben kunnen ze kisten met nederlandse aardbeien gaan verorberen die door, ook met bussen aangevoerde Roemenen en Bulgaren, vers zijn geplukt. De plaatselijke Turkse pizzeria maakt overuren en huurt snel een legertje koks en pizzabakkers in uit diverse mediterane landen om de luie Liendense bevolking ook op zondag van voldoende voedsel te kunnen voorzien.

Ondertussen schreeuwen we moord en brand over nieuwkomers die onze baantjes inpikken en onze ware volksidentiteit vertroebelen.

Vandaag in de krant dat het onderzoek naar buitenaards leven tijdelijk is stil gelegd. Dit onder de kop dat ET voorlopig de telefoon niet opneemt. Dat is jammer, want als we zo eens rondkijken hoe de wereld ervoor staat dan is hulp van buitenaf dringend gewenst.

Woensdag Uitzending DT&V

De Dienst Terugkeer en Vertrek. Afgekort DT&V. De naam van de dienst laat weinig aan de fantasie over. De afkorting wel. Zie je alleen de afkorting dan denk je dat het om een nieuw televisieprogramma gaat. Een talkshow. Beetje glossy en vooral mooie gasten. Liefst met wisselende tafeldames die een tikje oosterse schoonheid combineren met nederlandse welbespraaktheid. Via Twitter wordt met behulp van de hashtag #DT&V al vroeg in de middag bekend gemaakt wie er in de uitzending aanwezig zullen zijn. Zittende achter de Verrekijk at Primetime kunnen we meetwitteren met de mooie gasten die verhalen over hun succesverhalen. In de eerste uitzending is het al direct smullen. Alle doelpunten en briljante acties van Salomon Kalou worden op een groot scherm achter hem in beeld gebracht waarna hij kort mag uitleggen hoe zijn gezinssamenstelling is en waarom hij graag zijn carriere in Nederland wilde vervolgen met als gewenst hoogtepunt het dragen van de Wereldbeker. Kalou ziet er keurig uit. Mooi pak, vers aangenaaide glimmende knopen om de manchetten en een goede bijpassende bloes. Wie dat ontworpen heeft en in elkaar gezet had? De camera zoemt in op zijn tafelgenoot Zekeriya Gumus. Inmiddels wat grijzer maar nog steeds de toonaangevende kleermaker uit de Amsterdamse Pijp. Na een paar jaar een zaak in Turkije te hebben gehad is hij op veler verzoek teruggekeerd naar de Provinciehoofdstad van de Republiek Schengen, omdat, zo verhaalt hij, het te duur werd voor veel hoofdstedelingen om voor elk knoopje of pijpinkorting het volle pond te betalen aan de Schengense postbezorging. De bloeiende kleermakersonderneming is weer gevestigd in een van de zijstraatjes achter de wereldberoemde Albert Cuypmarkt. Wereldberoemd omdat je daar niet alleen bijna alle nationaliteiten kunt aanschouwen maar ook hun nationale producten kunt kopen. Na een korte maar flitsende break met hoogtepunten van de dag verzorgd door het hippe duo Gerd en Geert, in de volksmond de Hyena's genoemd, niet te verwarren met de Jakhalzen, is het de beurt aan het damesgezelschap. Er volgt een ge-ensceneerd twistgesprek tussen Sahar en de gezusters Khorshidi. Ge-ensceneerd want in feite zijn ze het roerend met elkaar eens. Maar er moet nu eenmaal gekozen worden. Het twistgesprek gaat over in welke gemeente uit de Republiek Schengen het het best vertoeven is. Sint Annaparochie of Borne. De zusjes lijken betere kaarten te hebben, want ze zijn immers met zijn tweeen. Als Kalou zich er mee wil bemoeien wordt hij kortgehouden. Iedereen krijgt een (1) kans hier, wordt hem door presentatrice Rita V. bits toegebeten, op een toon alsof ze De Zwakste Schakel presenteert, maar als je je zegje gedaan hebt is het verder aan de kijker om te beslissen.

Zowel het sms- als het Twitterpubliek krijgt daarna 5 minuten om een oordeel te vellen. De gasten vermaken zich intussen met de bekende TV-kok J.Braakkooi. Als de stemming gesloten is komt er een grote zwarte limousine met geblinddoekte ramen het podium oprijden. De gast met de minste stemmen moet instappen en vertrekt. Met onbekende bestemming.

De 3J's spelen de eindtune. Morgen weer een uitzending

Dinsdag Sahar, Westerse waarden en Leers: Pannenkoek

Sahar mocht van Leers alsnog in Nederland blijven omdat ze "verwesterd" was. Een prachtige vondst en een beetje asielzoeker weet wat hem of haar te doen staat: zo snel mogelijk "verwesteren". Wat dat is of hoe dat gaat moet nog handen en voeten krijgen. En wie bepaalt dan uiteindelijk of je voldoende verwesterd bent om hier te mogen blijven. Dit lijkt me een goede opdracht voor een adviesbureau. Zelf zou ik het adviesbureau Anders & Winst voorstellen. Dit bureau opgericht door Michael Blok lijkt me uitstekend geschikt om zeg maar in 37 punten de verschillen en overeenkomsten tussen "Het Westen"en de rest van de "Wereld" in kaart te brengen. Pauw en Witteman gaven gisteren al wat tips mee voor het lijstje dat Blok voor ons kan gaan maken. Waar koop je je kleding? Heb je dergelijke winkels zoals H&M ook in het geboorteland van je ouders? Welke muziek luister je het liefst? En schuifel je tijdens het wandelen door de stad of loop je , zoals veel westerlingen, stevig door? Hoe zit het met je bijbaantjes, en denk je ook in het eventuele land van terugkeer kans te maken op een soortgelijk baantje tegen een passende beloning? Allemaal vragen die netjes op schrift moeten worden gesteld en moeten worden gecategoriseerd. Als je, ik noem maar een getal, op 30 van de 37 punten goed scoort dan mag je blijven, anders wacht de volgende vlucht vanaf Schiphol op je.

Argumenten als de reden voor je ouders om naar Nederland te komen tellen dan niet meer, humanitaire aspecten schaffen we af, veiligheid in het land van herkomst is van ondergeschikt belang: nee, de verwesterlijking geeft de doorslag. De komende weken zal het aantal aanmeldingen voor snelwandelen, schaatsen en pannenkoekenbakken toe gaan nemen. De verkoop van de albums van de 3J's alsmede van Frans Bauer en natuurlijk Nick en Simon zullen tot recordhoogte stijgen. De Perzische Koreskerk waar je je als afvallige moslim kunt registreren zal voller worden dan de Basiliek in Vaticaanstad waar zich nu tientallen Roma's ophouden. Alles om in het prachtige Nederland te mogen verblijven zal worden aangepakt. Met als tegenprestatie het afnemen van je eigen identiteit. Vuchtelingen, asielzoekers en allochtonen, al wonen ze hier al jaren zullen getoetst worden op aangepast "hollands"gedrag. Wat een feest zal het worden. In elk geval hoeven we ons dan niet meer te concentreren op wat er in andere landen gebeurt aan misstanden en gevaar bij eventuele terugkeer. Dat ontslaat de Nederlandse gedoogregering van een hoop gedoe.

Ik hoop dat Leers zelf als hij uitgeproregeerd is zich snel kan aanpassen aan de Bulgaarse volksaard, als hij tenminste zijn huis daar nog heeft aangehouden.

Zondag/Maandag Pasen 2011 Het evangelie van Reve door Nop Maas

Tussen Kerst en Oud en Nieuw herlees ik Reve. En met Pasen ook. En als ik genoeg heb van Reve, wat moeilijk is, dan pak ik een van de twee delen van de biografie van Reve door Nop Maas erbij. Het fijne van zijn biografie is dat het eigenlijk meer een citatenboek is dan een biografie. Kan het schelen of alles waar is wat er in staat. Maas heeft zich gebaseerd op gesprekken met Reve en op de geschriften van Reve, dat hij daarnaast nog meer bronnen heeft nagetrokken neem ik voor waar aan. De citaten rechtstreeks van Reve volstaan ruimschoots. Nog niet zo lang geleden, een week of 5 terug heb ik een avond met Nop Maas bijgewoond. In Velp. Bij Arnhem. In een Kunsthuis dat nu wegbezuinigd dreigt te worden door ons kabinet. Nop Maas, zo bleek, heeft Reve goed gekend. Is vaak bij hem op bezoek geweest in diverse huizen waar Reve voor korte of langere tijd heeft vertoefd. Omdat Nop Reve persoonlijk dus goed gekend heeft werden er ook persoonlijke vragen over Reve aan Nop gesteld. Of over Joop Schaffelaars de levenspartner van Reve. Zo werd onder andere duidelijk dat Reve een groot liefhebber was van goede Kitsch. Hij hield van prullaria en vooral van Katholieke prullaria. Het liefst struinde Gerard kringloopwinkels en broccantes af om mooie Katholieke Kitsch te kopen. Joop verbood het hem, en naarmate Gerard steeds meer aftakelde en daardoor de afhankelijkheid van Joop toenam kwam er steeds minder prachtige troep in huis.

Gerard Reve had een duidelijke visie op het verschil tussen katholicisme en protestantisme: "De protestant wil de wereld veranderen, de katholiek vindt de wereld zoals die is al erg genoeg. De protestant wil de wereld aan God onderwerpen, de katholiek wil liever God aan de wereld ondergeschikt maken. Dan kan je nog es wat eten en drinken." En dat deed Reve met genoegen.
Nop Maas kreeg de vraag of het hele gedweep van Gerard Reve met de kerk geen provocatie was, of een literaire truc. Volgens Nop moeten we Reve echter zeer serieus nemen in zijn geloofsopvattingen, dat Reve zijn eigen Katholiek Reviaanse geloof erop nahield is natuurlijk wel waar. "Ik en mijn werk zijn een" , verkondigde hij. Geloof, hoop en liefde. En van die drie de laatste het meest. Of een Reviaanse variant daarop: " liefde, trouw en pijn, en van deze drie, de laatste het meest". Er zijn nu twee dikke biografische delen verschenen. Het evangelie door Nop over Reve is hiermee nog niet af. Het derde deel, wel al geschreven, wacht op toestemming van Joop Schaffelaars voor publicatie. Met smart wacht ik daarop.
Reve biedt troost, besluit Nop de avond. Eigenlijk zou iedereen een boek van Reve binnen handbereik moeten hebben voor momenten dat je troost nodig hebt. Zijn zinnen en woordgebruik werken louterend. Een mooie paasgedachte. Als de boeken van Reve al een paar mensen troost zouden hebben geboden, dan is zijn lijden niet voor niets geweest.
Welk boek je dan het beste kunt pakken is een kwestie van smaak en van het moment dat je voor het eerst met Reve in aanraking bent gekomen. Zelf pak ik vandaag Het Boek van Violet en Dood.
Eigenlijk zou het met Pasen altijd een beetje moeten miezeren. Dat geeft rust.