zaterdag 12 maart 2011

Zaterdag Tsunami in Japan en de Menselijke Maat

Zaterdag Tsunami in Japan en de Menselijke Maat


De beelden van de modderstroom die met grote snelheid over het land raasde en alles met zich meesleurde wat op haar pad kwam. Huizen, auto's, treinen en buiten beeld, maar ongetwijfeld, mensen. Deze beelden zijn over de hele wereld gegaan, urenlang herhaald. Een onuitwisbare indruk waar tijdens het kijken slechts zwijgen bij past. Japan 11 maart 2011. De plaats en datum wordt genoteerd en de aardbeving en de daaropvolgende Tsunami zal een plaats krijgen in de top 10 van de zwaarste bevingen ooit gemeten. En de wereld was live getuige.
Getuige van menselijk leed. Dat staat voorop. De omvang van de ramp gemeten in slachtoffers zal pas over enige tijd bekend zijn.
Getuige van de oerkracht van de natuur. En van de onmacht van de mens om daar wat aan te doen. Bij rampen als deze past ons slechts bescheidenheid. Terug naar de menselijke maat. Erkennen dat wij niet de heersers van de aarde zijn maar dat er machten zijn die ver buiten en boven ons liggen. "de menselijke maat " is ook de titel van een boekje van Salomon Kronenberg. Een boekje dat ik vaak uit de kast haal om mezelf weer met de neus op zijn feiten te drukken. Kronenberg is geoloog en dwingt ons in zijn boek om in grotere tijdschalen te denken dan waar wij normaliter toe in staat zijn. Ons menselijk handelen is maar voor een zeer beperkt deel van invloed op de grotere krachten in de natuur. Wij kunnen registreren, waarschuwen, voorzorgsmaatregelen treffen en daar houdt het dan misschien bij op. En registreren doen we. Urenlang cijfers over Richter, afstanden tot het epicentrum, tijdstippen (bijna op de minuut) precies waarop de vloedgolf andere landen en eilanden zal bereiken. We weten veel, maar kunnen er slechts naar kijken. Wie in staat is om te vluchten vlucht. Maar de verwoesting komt. En wij kijken er naar, live, mede dankzij de Japanse technologie.
Vandaag is "the day after". De kranten staan er nog bol van omdat zij vooral het nieuws van gisteren brengen. Het is even nog onvoorspelbaar of de ramp een flinke staart zal krijgen door gevaar bij enkele kerncentrales in Japan. maar voorspelbaar is dat over een paar dagen de natuurramp verdrongen gaat worden uit het nieuws. We gaan over tot de orde van de dag.
Op de allerlaatste CD die Freddy Mercury maakt met Queen toen de man al doodziek was en wist dat hij niet meer lang te leven had, zong hij uit volle borst : The Show Must Go On.
En zo is het.  The Show Must go On. Het zal in de getroffen gebieden nog een flinke tijd duren voordat er begonnen kan worden met de wederopbouw en de verwerking van het verdriet. In de rest van de wereld gaan we verder waar we gisterochtend mee gestopt zijn. De Menselijke Maat.

vrijdag 11 maart 2011

Vrijdag 11 maart The Secret Life of...Sarkozy?

Vrijdag 11 maart : Geheimen Sarkozy onthuld: Spuiten of Slikken?

Geruchten doen de ronde dat Frankrijk vrijdag tijdens een beraad met EU regeringsleiders
bombardementen op strategische doelen in Libie wil bespreken.Waar rook is, is vuur. De online editie van de Volkskrant bracht dit nieuws al donderdag in de na-middag. Het gerucht had ook Libie al bereikt.Khadafi reageerde meedogenloos: als jij gaat bombarderen, dan gaan wij vertellen waar jij je geld vandaan hebt gehaald voor je verkiezingen! Het stond niet in het bericht, maar je hoort Khadafi bijna in het Hoog-Arabisch zeggen: "Lekker Puh".
In goed Nederlands: Boontje komt om zijn Loontje!
Maar wat weet Khadafi wat wij niet weten? Dat de miljardaire Liliane Bettencourt, efgename van cosmeticagigant L'OrĂ©al, is beschuldigd van verboden donaties aan Sarkozy's partij is al langer bekend, dat kan het dus niet zijn. Sarkozy moet dus iets gedaan hebben wat absoluut het daglicht niet kan verdragen en er ook nog niet aan is blootgesteld. Khadafi lijkt erop te hopen dat Sarkozy zijn dreigementen tot bombarderen doorzet. Hij lacht al in zijn vuistje. De wereld zal op zijn kop staan als iedereen weet wat Hij weet. De dagen van de kleine Grote Franse leider zijn geteld. Respect had hij toch al nooit voor de Fransman. Bedrogen door zijn vrouw, te klein voor een podium, een wannabee De Gaulle. Neen, neem dan Berlusconi, dat is pas een vent. Die komt er ronduit voor uit dat hij er een flinke harem op na houdt en niet verlegen zit om wat centen voor zijn campagne. Tussen de rechtszaken door laat Berlusconi zich opereren aan zijn neus die bloedt. Met Blair heeft hij pas nog gezoend, dus dat zit wel snor op de Britse eilanden, en Merkel , ach Merkel, zij is Duitse en die houden zich altijd wat op de vlakte als het gaat om Arabische conflicten. De enige waar hij voor op moet passen is Rutte, Als Rutte mee gaat stemmen met Sarkozy dan zijn de rapen gaar. De Nederlandse Marine staat haar mannetje onder leiding van de vastberaden Hillen en zou zomaar als steunpunt kunnen gaan fungeren. Nu al spijt dat hij de drie Nederlandse militairen heeft laten vertrekken. Over Sarkozy weet hij genoeg om hem in verlegenheid te brengen. Maar wat over Rutte en zijn vertrouwelingen?
Rutte is een onbeschreven blad die slechts in een vlaag van verstandsverbijstering heeft toegegeven dat hij Sophie Hibrand de meest sexy vrouw vindt van de Lage Landen. Daar voorkom je geen bombardementen mee.
Voorlopig heeft Khadafi nog wat bedenktijd. Het wordt Spuiten of Slikken.

donderdag 10 maart 2011

Donderdag Rookgordijnen , Doofpotten en Churchill

Donderdag Rookgordijnen, Doofpotten en Churchill


Het Engelse Ministerie van Gezondheid kondigde het gisteren aan. Vanaf 2012 mogen tabaksartikelen niet meer zichtbaar zijn in de winkels. Rookwaren dienen onder de toonbank te liggen. Dit onder het motto: wat je niet ziet dat is er niet; en als het er dan toch is, dan zien wij het niet.
De ogen sluiten voor de waarheid is niet nieuw. Het gebeurt overal. Het zit in onze genen. Als kind deed ik de ogen dicht en liefst met mijn handen voor de oren als ik bang was. Dan is het er even niet. Grote dicaturen hanteren het principe ook. Toen ik in de jaren tachtig van de vorige eeuw veelvuldig in Polen was zag je in trams en treinen mensen boeken lezen met een kaft van krantenpapier. In eerste instantie prees ik de lezende mens vanwege de zuinigheid en zorgvuldigheid waarmee ze met het geschreven woord omgingen. Zo bleef het boek schoon. Snel wist ik dat de ware reden was dat de inhoud die verstopt was achter het staatscourantje literatuur was waarvan de autoriteiten liever niet wilden dat je het las, sterker nog: waarvan ze ontkenden dat het bestond. De vitrines van de boekwinkels lagen vol met troep, de toonbanken waren echter meters lang, daar lag wat je hebben wilde. Neusjes van de zalm lagen in de ingebouwde schuifla van de toonbank. Polen is nu een vrij land. Schuiflades bestaan alleen nog in het taalgebruik , "w szufladzie"betekent in het Pools nu dat iets in de doofpot is gestopt. Het bestaat nog wel, maar is niet zichtbaar en je kunt er maar beter over zwijgen.

Het vervelende van doofpotten is echter dat ze niet oneindig groot zijn. Je kunt er veel in stoppen, maar op een gegeven loopt hij zo vol dat een explosief wordt. Wat er in zit, wil er uit. Tot de bom barst. De bom in Polen barstte in 1989 tegelijkertijd met tal van omringende landen. De doofpotten in Noord-Afrika zijn ge-explodeerd en wie weet welke klappen er nog gaan vallen in de regio. De katholieke doofpot blijkt een duizendklapper waarbij de laatste definiteve klap nog niet geklonken heeft. Met man en macht worden de gaten in de pot gedicht zolang het nog kan.
Mooie spreuk van onze eigen Hillen gisteren was dat hij de volledige openheid had gegeven aan het parlement en geen informatie had achtergehouden maar dat hij in de toekomst volledige openheid zou geven. Met deze spreuk creeerde hij een rookgordijn en de oppositie was met stomheid geslagen. Wat er werkelijk aan de hand was ligt nu onder in de doofpot.

Het is bijna Boekenweek. Ik denk dat ik maar een biografie van Churchill uit de kast ga halen. De man die het IJzeren (rook)Gordijn in Fulton haar nam gaf. Ik ga het lezen, met een bolknak in mijn mond.

woensdag 9 maart 2011

Woensdag Moet Barbertje Hillen hangen of hulde aan de Klokkenluider?

Woensdag 9 maart Barbertje Hillen moet hangen of Hulde aan de Klokkenluider

Vandaag moet minister Hillen zich gaan verantwoorden in de Tweede Kamer. Over misstanden bij de marinebasis in Den Helder en over de wijze waarop hij geinformeerd wordt door zijn topambtenaren. Aan het eind van de middag zal duidelijk zijn of Hillen dit debat overleefd heeft of niet. Voor Dagtaak is het fijner als het debat uitgesmeerd wordt over meerdere dagen, immers, het is altijd goed als een column hoe actueel ook na enkele dagen nog steeds lezenswaardig is. De kans is namelijk erg groot dat het debat eindigt met goede voornemens en een paar fikse daden en we gaan over tot de orde van de dag.
Wat is er aan de hand? Een klokkenluider heeft een jaar geleden al melding gemaakt van ernstige misstanden bij een onderdeel van de Koninklijke Marine in Den Helder. De secretaris generaal en wat ambtenaren wistten hiervan en hebben verzuimd dit Hillen mee te delen. De Volkskrant beschikt over een mapje met correspondentie waaruit dit ook zou blijken. Hillen heeft dus de zaken niet onder controle en het is nu de vraag of Hillen zijn ministerie nog wel kan leiden.
Naast wissewasjes als het rijden in dienstauto's, prive bellen met telefoons bestemd voor defensiedoeleinden , het kopen en verkopen van wat drugs, een snipperdag nemen en dit niet melden (wie mist je in tijden van vrede?) is het meest opmerkelijke dat de legerleiding in Den Helder zichzelf bonussen heeft uitgekeerd.
Een bonus wordt uitgekeerd als een bedrijf boven verwachting winst maakt of wanneer de doelstellingen ruimschoots worden overtroffen. Doelstelling van onze Marine is nauwkeurig beschreven in de Rijksbegroting en komt er kort op neer dat de Marine zowel defensief als preventief ons land veiliger maakt en er voor zorgt dat er optimale assistentie wordt geleverd vanuit zee bij (reddings) operaties op het land. De top van de Marine vindt dus dat door hun inzet ons land veiliger is geworden en dat ze er van alles aan hebben gedaan om te voorkomen dat er ergens iets mis zou zijn gegaan. Zonder dat wij het weten, en soms is dat maar goed ook voor onze gemoedsrust, hebben wij kennelijk bloot gestaan aan ernstige situaties, zou ons land overspoeld zijn geweest door een Tsunami van Ellende als de Marine er niet zou zijn geweest. Bovenmatig gerealiseerde doelstellingen die een fikse bonus rechtvaardigen, en daar hoor je niemand over. Er was een klokkenluider voor nodig om eindelijk ons attent te maken op nieuwe helden die wij zo hard nodig hebben in ons land. Ik zou weleens precies van Hillen willen weten welke heldendaden ons onthouden zijn en waarom onze nieuwe Trompen en De Ruyters afgescheept zijn met een financiele fooi in plaats van een ereplek in de galerij der Groten. Al was het alleen maar om de knullige operatie van vorige week in Libie recht te zetten!

dinsdag 8 maart 2011

Dindag 8 maart De vrouwen rond Mark Rutte

Dinsdag 8 Maart, Vrouwen rond Mark Rutte


Mark Rutte is vrijgezel. Dat is geen geheim. En het is ook geen issue meer voor zover ik weet. Het hebben van een relatie is een vrije keuze. Als Rutte ervoor kiest om 's avonds alleen naar bed te gaan en in alle rust zijn dag te overdenken en de dag daarop voor te bereiden dan is dat zijn beslissing. Als Rutte ervoor kiest om geen liefhebbende vertrouwelinge te hebben met wie hij informeel tijdens een prive-etentje kan praten over zijn afwegingen, advies kan krijgen vanuit de optiek van het andere geslacht, dan mag dat geen probleem zijn. Rutte is premier van alle Nederlanders of ze nu man zijn of vrouw. Ongeacht achtergrond, opleiding , of maatschappelijke status. Zeg maar: van volbloed Haagse toiletjuffrouw tot half Duits, half Nederlandse Vorstin. Voor iedereen dus. Rutte wordt aardig gevonden, helder, toegankelijk en oogt buitengewoon fris en gezond voor iemand die de verantwoordelijkheid draagt voor het gehele Nederlandse Volk en de belangen van Nederland moet verdedigen in binnen- en buitenland. Van de marinebasis in Den Helder tot Venlo. Van IJsland tot Oman.
In je eentje die last dragen is niet eenvoudig. Het is dan ook niet vreemd dat de partners van onze vorige Eerste Mannen (we hebben nu eenmaal nog geen vrouwelijke premiers gehad, al zat Kroes er wel heel dichtbij) een grote macht werden toegeschreven. De invloed van Liesbeth den Uyl werd zeer groot geacht. Mevrouw Balkende leek vanuit de achtergrond haar man ook regelmatig met zijn neus op de juiste feiten te hebben gedrukt.
Rutte heeft aangetoond en toont aan dat hij bestand is tegen druk. Zijn voornaamste tegenspelers zijn echter totnutoe voornamelijk mannen geweest. Cohen, Pechtold, Wilders. Door de wisseling bij Groen Links is hij nog niet echt op de proef gesteld door Sap of door (vriendin, zoals zij hetzelf noemt) Halsema. Eenmaal eerder heeft hij de strijd aan moeten gaan. met Rita een aantal jaren geleden. De diva gehuld in speciaal op maat gemaakte kledij kleineerde Rutte vanuit een haags cafe. Met de hakken over de sloot won Rutte het spektakel en groeide daarna alleen maar. Nu lijkt een nieuwe vrouw aan de gewenste macht van Rutte te knagen. Onze Vorstin. Rutte dacht het goed te hebben gedaan vorige week. Balancerend op een slap koord wist hij te bereiken dat het staatsbezoek aan Oman werd uitgesteld. Toen de koningin daarna besloot om maar als prive persoon te gaan reizen was Rutte uit het veld geslagen. Ik kan me dat voorstellen. Je denkt iets afgesproken te hebben en voordat je het weet, terwijl je er zelf bij bent, gebeurt er toch iets waar je geen vat meer op hebt. Met de mond vol tanden. Rutte, hoe ga je je hier uit redden? Je verdedigt nu al geruime tijd de belangrijkste vrouw in je leven. Eerst naar aanleiding van onze dorpsdominee en gelegenheidsdichter en nu weer met een staatsbezoek dat een privebezoek is geworden. Vandaag mag je je waarschijnlijk verantwoorden in de kamer. Ik hoop dat je er vannacht goed over geslapen hebt. Als je slim bent geweest, dan ben je niet alleen in bed gestapt. Met zijn tweeen sta je sterker.


maandag 7 maart 2011

Maandag Menu:Oman, VOC, Beatrix

Maandag Oman , Beatrix en de VOC, wat staat er op het menu?


Zoals het er op dit moment uitziet gaat Koningin Beatrix morgenavond vrolijk dineren met Sultan Qaboos bin Said al Said. Zoals het er nu naar uitziet in elk geval, maandagochtend 9.00 uur. Er kan immers nog veel veranderen de komende 36 uur. Dat is wel gebleken de afgelopen anderhalve maand. Het is nog maar de vraag of de Sultan daar morgen nog wel zin in heeft. Hij wordt in diverse commentaren beschreven als een grillige man die dol is op improviseren en pas op het laatste moment zijn definitieve beslissingen neemt. Definitieve. Hij neemt ze zelf, en wie het niet met hem eens is kan maar beter opstappen of de Sultan helpt ze een handje hierbij. Het parlement in Oman heeft weinig tot geen macht. Het staatshoofd Qaboos beslist in al zijn wijsheid. Nu zal hij zich Dinsdag in goed gezelschap begeven. Het is langzamerhand duidelijk geworden dat het Nederlandse parlement niet zit te springen om nieuwe blunders, maar onze koningin besluit in al haar wijsheid toch te gaan. Goed, dan maar niet als een formeel Staatsbezoek maar als een prive-etentje met een bevriend staatshoofd.

Qaboos is dan ook een man met wie je beter bevriend kan zijn dan dat je hem tegen je hebt. Aan goede vrienden heb je nog wel eens wat. Persoonlijk heeft hij er voor gezorgd dat De Koninklijke Shell buiten alle aanbestedingsprocedures om door kan gaan met het olie pompen in dit golfstaatje. Persoonlijk kan hij er voor zorgen dat Oman fregatschepen gaat bestellen bij de Nederlandse werf Damen Schelde. En wie weet met welke verrassingen onze Vorstin nog meer gaat thuiskomen na het vast heerlijke etentje.

Het lijkt erop of de woorden van Balkenende, na zijn politieke dood, postuum toch weer opgeld doen. Nederland is trots op zijn VOC mentaliteit en mag dit wat meer tonen! Handel is handel. Met wie maakt ons geen bal uit als we er maar wel bij varen. Gaat het tegen ons werken, ach dan sluiten we gewoon weer onze grenzen en gaan we ergens anders verder shoppen in de boze maar o zo aantrekkelijke buitenwereld. De namen van onze grote VOC helden zullen in ere blijven: waar we de afgelopen week de wereld weer eens kennis lieten maken met Tromp zo had Beatrix gedacht te kunnen gaan dineren op het fregatschip De Ruyter. Je kunt maar beter duidelijk zijn.

De fregatten die Nederland hoopt te gaan bouwen voor de Sultan van Oman zijn overigens geen oorlogsschepen zo wordt ons beloofd. laat ik nu altijd gedacht hebben dat fregatten oorlogsschepen zijn. Nee, de schepen zullen ingezet worden tegen piraten, niks oorlog. Zo is de munitie die wij geleverd hebben aan Libie ook nooit bedoeld om tegen de bevolking te gebruiken. En zo is onze politiemissie in Afghanistan ook niet bedoeld als een vechtmissie.

Waarom is Nederland nu niet gewoon duidelijk. Het kan ons allemaal geen moer schelen wat er in de Wereld gebeurt en wat er gedaan wordt met onze handelsgoederen. Zolang wij er maar baat bij hebben. Het Koningshuis voorop als vlaggedrager.
Nu maar hopen dat het dinertje niet verpest gaat worden door lawaaierige demonstranten. Niets is zo vervelend als gestoord te worden net nu je een heerlijke hap voorgeschoteld krijgt.



Goede reis en behouden vaart!

zondag 6 maart 2011

Dagtaak: Zondag Kletstekst, Twitter en het Brein

Dagtaak: Zondag Kletstekst, Twitter en het Brein: "Zondag 6 maart Kletsteksten, Twitter en het Brein Oefening baart kunst. Een cliche dat natuurlijk gewoon in de meeste gevallen waar is. Doo..."

Zondag Kletstekst, Twitter en het Brein

Zondag 6 maart Kletsteksten, Twitter en het Brein

Oefening baart kunst. Een cliche dat natuurlijk gewoon in de meeste gevallen waar is. Door jezelf heel veel te trainen in iets word je beter. Je ontwikkelt automatismes en je brein raakt erop ingesteld. Handelingen die eerst zeer ingewikkeld waren lijken ineens vanzelf te gaan. Andersom werkt het ook. Door iets niet of bijna nooit meer te doen verleer je waar je eerder goed in was. Het brein past zich aan aan. Zowel aanleren als afleren gaat niet vanzelf. Je moet er wel iets voor doen.
En dat doen we massaal. De digitale mens is steeds meer gewend aan snelle informatie, korte zinnen (liefst maximaal 140 tekens) en aan de vluchtigheid ervan. Even refreshen of f5 indrukken en hup kijken of wat je zojuist hebt gelezen nog steeds waar is. Live blogs uit Libie, Live tweets uit de rechtzaal, NU.Nl en via Twitter of Facebook kun je direct checken wat je medemens ervan vindt. We doen het massaal, jij ook, ik ook, en Nicholas Carr ook. Nicholas Carr, publicist, geeft in de VK van 5 maart prachtig maar ook beangstigend (?) aan hoe onze hersenen zich lijken aan te passen aan het digitale tijdperk. We hebben een steeds kortere aandachtsboog. Een moeilijk boek lezen is saai geworden maar ook lastig. Hoe lang kunnen we onze aandacht nog vasthouden, zonder in de verleiding te komen om ondertussen even de mail te checken, je laatste zin door te tweeten of te smssen naar een vriend, of via je I-pad de link naar Wikipedia even snel aan te klikken om te 'checken'of het allemaal waar is wat je leest. Of het allemaal erg is, is nog even de vraag. Het lijkt echter wel steeds meer een feit dat het zo is en gaat. Zelfs tijdens, voor of na bij welk willekeurig tv-programma dan ook (#penw, #dwdd, #bzv, een wielerkoers of voetbalwedstrijd) wordt er massaal commentaar gegeven via de Kletstekst.
Tijdens het prachtige concert dat Nick Cave enige tijd geleden gaf in Nederland stond er een vrouw voor me die met haar telefoon zowel opnames aan het maken was als al haar emoties bij het concert te delen met een vriend of vriendin die niet meer aan een kaartje kon komen. Op een gegeven moment was het telefoongeheugen vol. Tot aan de toegiften toe is ze bezig geweest met haar telefoon. Opgelucht was ze toen ze eindelijk bij de laatste klanken weer beeld had en kon smssen dat het een prachtig optreden is geweest!