Zaterdag Randy Newman, de Oscar en Armand

Zaterdag Muziekdag 26 februari 2011,

Morgen krijgt naar ieders verwachting Randy Newman zijn tweede Oscar. Voor zijn lied bij de film Toy Story. De Oscar uitreiking in Hollywood is Amerika ten top. Glitter, Glamour, Prestige de grote strijd om aan de top te komen, te blijven en dat uit te stralen. The American Dream. `Listen all you fools out there, Go on and love me, I don´t care, Oh It´s lonely at the Top`zong Randy in de vorige eeuw. Hij nam afstand van de arrogantie van Amerika als wereldleider en zong sarcastisch dat `we` de Big One , de grote bom, moeten laten vallen op alle landen die ons niet aanstaan en niet in ons wereldbeeld passen. Alles moet plat, behalve Australie, dat wordt gespaard om er een groot Amerikaans amusementspark van te maken. Randy Newman nam afstand van bekrompenheid en zette aan tot denken. In zijn prachtige lied `That´s why I love Mankind` laat hij een cynische God aan het woord die lachend vanuit de hemel de naieve gelovigen toespreekt of ze nu christen, jood, boedhhist of moslim zijn. Wat zou het toch mooi geweest zijn als Randy Newman ons in deze tijden opnieuw bij de hand zou kunnen nemen met een bijtend cynisch lied over het grote Bord dat wij in het Westen nog steeds voor onze kop hebben als het gaat om het verdedigen van onze belangen in de wereld. Over het steeds verder veiligstellen van ons kleine stukje Vrije Wereld waarin we geen indringers willen. Nee, Randy gaat zondag in een zaal waarin naar schatting meer dan 100x God Bless You zal klinken zijn Oscar halen. Glamorous.

Bob Dylan was al in god, Randy is een Toy geworden van de Amerikaanse Story. De protestzangers en vertolkers van het kritische geluid zijn niet meer. Op een na. Icoon geworden van zichzelf zagen we Armand van de week weer op TV. Een oude man met een kunstgebit, wit en recht, geen spoortje grijs haar, henna. Maar nog steeds met gitaar en mondharmonica. Voor een publiek van oudere gesettelde heren zong hij nog een keer `Ben ik te min omdat jouw ouders meer poen hebben dan de mijne`. Ze kregen tranen in de ogen.

Vrijdag Zwichten of Zwijgen (deel 1)(deel2)(deel3)

Vrijdag 25 februari 2011

Zwichten (1) of Zwijgen.

Gisteren bood Staatssecretaris Bleker zijn excuses aan. Laf werd het genoemd. Zwakke benen. Geen ruggegraat. In Pauw en Witteman was hij te gast. Daar legde hij uit, in woorden zoals ik dat geen enkele topman van het CDA, op Ab Klink na, voorheen heb horen zeggen, met welke afschuw hij de plannen van de PVV aanhoort. Zijn excuses zijn politiek. Zijn afschuw oprecht. Zwichtte Bleker of was hij juist de eerste van de voormannen van het CDA die ongezouten kritiek durfde te leveren op zijn gedoogpartner? Ok, excuses achteraf, maar gezegd is gezegd.

Niets zeggen en zwijgen is makkelijker.

===================================================

Zwichten (2) of zwijgen.

Vandaag is het een feestdag. In Suriname. Bouterse pleegt een coup 31 jaar geleden. Verplicht vrij en feestvieren voor het hele Surinaamse volk.

Vandaag is het een feestdag. Op de Fillipijnen. Vijfentwintig jaar geleden kwam een eind aan de dictatuur van Marcos.

Vandaag gaat de opstand tegen de familie Khadafi door. Het is ongewis hoe de dag zal verlopen en hoeveel doden er zullen vallen.

Niets zeggen en zwijgen is makkelijker.
===================================================

Zwichten (3) of zwijgen.

Vandaag wordt de Februaristaking herdacht. Zeventig jaar geleden kwam Amsterdam in opstand tegen de Jodenvervolging. Met gevaar voor eigen leven staakten Amsterdamse arbeiders twee dagen lang.

Niets zeggen en zwijgen is makkelijker.

Op het Weteringplantsoen de spreuk van Van Randwijk, de oprichter van Vrij Nederland:

"Een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen, dan dooft het licht"

Donderdag Gelukzoekers

Ik ben een gelukzoeker. Al mijn leven lang. Nog steeds ga ik ervan uit dat ik het ga vinden ook. Maar de jaren gaan snel. Vele malen heb ik de kans gehad om voor langere tijd naar het buitenland te gaan voor mijn werk. Ik heb het niet gedaan omdat ik dacht dat mijn kinderen gelukkiger zouden zijn in Nederland. Veel andere gelukzoekers hebben dat wel gedaan. Door de eeuwen heen. Boerderij in Polen, Canada of Australie. Weer anderen zoeken hun geluk in het goede geld dat er te verdienen is in Libie, Venezuala, Nigeria, of een van de Golfstaten aan de olie die daar te vinden en gevonden is. Nederlandse gelukzoekers zijn slim. Wij weten van ogenschijnlijk nutteloze plantjes die door de lokale bevolking niet op waarde worden geschat kapitaal te maken. Wij zijn een gelukkig en rijk land waar we veel verdienen aan koffie, rijst, olie, hout, mineralen uit landen waar de bevolking arm is en vaak onder erbarmelijke regimes moet leven. Als iedereen geluk gaat zoeken wordt geluk schaars. Dat weet elke econoom. Kwestie van vraag en aanbod. Het is dus zaak zuinig om te gaan met geluk. Met teveel gelukzoekers in ons eigen land wordt de spoeling dun. Wij laten ons zuurverdiende geluk dat wij te danken hebben aan landen waar wij ons ooit als vreemdelingen hebben opgedrongen niet afpakken. Geluk zit in een klein hoekje en daar moet het blijven.

Woensdag Tussen Hoop en Vrees

Woensdag 23-02-2011 Tussen Hoop en Vrees

"Waar hoop is, is vrees" zo werd mij ter overdenking aangeboden door een filosofische Twitteraar. Dat was al enige dagen geleden. De spreuk, voor wat hij waard is, spookt steeds door mijn hoofd. Ik zie beelden van mensen in Benghazi en Tripoli. Ik denk aan ouders van kinderen die de straat op gaan om te protesteren tegen Khadafi. Ik denk aan de kinderen van ouders die de straat op gaan om te protesteren tegen Khadafi. Komen ze vanavond thuis, en in welke toestand? Hoop en vrees. Ik zie Khadafi zelf spreken op zijn staatstelevisie. Razend en uitdagend, sprekend over de ratten die de straat veroveren. Hij heeft nog geen opdracht gegeven om geweld te gebruiken zegt hij op dinsdagavond terwijl dan al minstens honderden mensen zijn omgekomen. Wat kunnen de Libiers nog verwachten? Hoop en vrees. Het Westen hoopt dat Khadaffi snel opstapt. Het Westen vreest ingrijpen. De brug tussen hoop en vrees is handelen. In actie komen. De enige keer dat ik tussen hoop en vrees tanks de straten binnen zag rollen om elke hoop ongedaan te maken is exact 30 jaar geleden. In Nijmegen rolden ze op bevel van de macht op 23 februari 1981 , met veel geweld omringd, door de straten. Nog nooit heb ik zo weinig hoop en zo veel vrees gekend. Ik kon daarna gewoon naar huis, douchen en de draad van het leven weer oppakken. Handelen, in landen waar de geest zo geknecht is en de macht zo groot, is niet zo zeer een daad van hoop maar van wanhoop. En de wereld kijkt toe. Filosoferend over de zin van het leven.

Dinsdag Legendarische Interviews (deel1) Wilders

Wat doe je als je een groot politiek leider in je uitzending krijgt? En als het dan ook nog een politiek leider is die zelden geinterviewd wil worden tenzij de interviewer een bevriend politicus is zoals Eerdmans onlangs. Juist: dan bereid je je stevig voor, je haalt het onderste uit de kan, je zorgt dat je van de hoed en de rand weet en dat je je niet om de tuin laat leiden met vage antwoorden. En voorbereid was Myrna Goossen. Ik had het programma nog nooit eerder gezien en eerlijk gezegd dacht ik dat ik nog steeds naar de commercial van Douwe Egberts zat te kijken toen het programma al lang en breed begonnen was, maar, ik zat op het puntje van mijn stoel. Geert Wilders zou aan de tand gevoeld worden en ik was trots op mezelf dat ik het er voor over had om op dit ongewone tijdstip daarvoor de TV aan te zetten.

Myrna stelde haar gast op zijn gemak door hem eerst lekker met limburgse vlaaien bezig te houden en barstte daarna los met haar eerste rake vraag: "Geert, je hebt vast veel slaap nodig, want je hebt een drukke baan, ben jij een ochtendmens?". Een inkoppertje voor de informele leider van ons kabinet. De tweede vraag mocht er ook wezen: "Wat ons allemaal bezighoudt Geert (-Myrna kijkt ondertussen lief lachend-) is of jij als kind voldoende geknuffeld werd?" Ja, voegde ze er aan toe, we hebben ons huiswerk goed gedaan en de boeken er op na geslagen. Geert leek even angstig te kijken, nu gaat het beginnen! "En hoe ging je lagere schooltijd, had je vriendjes?" Chronologisch ging Myrna haar lijstje af alsof ze een interview hield voor de schoolkrant. Wilders bleef vriendelijk en ontspannen maar je zag aan zijn gezicht dat hij nog steeds niet wist of hij al dan niet in de maling werd genomen. Zou Myrna dan toch Ushi zijn en zo haar masker aftrekken!

De wereld staat in brand. We staan aan de vooravond van de belangrijkste PS-verkiezingen sinds jaren en Myrna heeft een gast die nooit beroerd is om met omstreden uitspraken te strooien. Myrna is het hele interview niet verder gekomen dan "Zegt je moeder nooit, Geert, lieverd, zou je dat wel doen?"

Max is de omroep die opgericht is om de ouderen onder ons voor te lichten. Ik hoop toch echt dat ik als ik tot de doelgroep ga behoren serieuzer behandeld zal worden. En over Geert? Ik heb hem voor het eerst niet kunnen betrappen op een ongehoorde uitspraak.

Dinsdag Khadaffi, Libie en de berichtgeving

Dinsdag 22-02-2012

Het idee achter een column is om een rond verhaal te maken. Met begin en eind. Een gedachte of observatie die af is en met de nodige scepsis de waan van de dag beschouwt. Dat idee laat ik vandaag los. Om de gebeurtenissen in Noord-Afrika en dan met nameLibie kan je niet heen. En dat is verre van de waan van de dag. Een exact beeld krijgen van wat gaande is, is niet mogelijk. De live-blogs van de Nederlandse kranten, de BBC en Al Jahzeera corrigeren om het uur hun berichtgeving en tonen vooral amateurbeelden waarvan het voor niemand duidelijk is waar ze precies zijn opgenomen en wat er gaande is. Er waren geruchten dat Khadaffi op weg was naar Venezuela, even later geruchten dat Khadaffi het Libische volk en daarmee de wereldpers zou toespreken. Even na enen vannacht kwam inderdaad "de Gids"van het Libische volk in beeld. Gezeten in een auto stak hij even zijn hoofd buiten de portier met een paraplu boven zijn hoofd en hield een speech van 20 seconden. Kern van zijn betoog was dat hij in Tripoli zit en niet op weg is naar welk land dan ook en zeker niet naar Venezuela. Dat was het. De amateurbeelden vol rennende mensen, vallende mensen, bloed en chaotisch geschreeuw werd er voor onderbroken. Andere berichten vertellen over desertatie van kopstukken uit het Libische leger. Het leger kiest de kant van het volk. Nu is het een publiek geheim dat Khadaffi al jaren geleden, bang voor een coup, flink bezuinigd heeft op het officiele leger en ze middelen verschaft die verouderd zijn. De elite troepen van Khadaffi en zijn familie zijn echter goed uitgerust en hebben duidelijk gemaakt via een speech van de zoon van Khadaffi dat ze zullen vechten op leven en dood. Inmiddels overteft het bloedbad in Libie ver het aantal slachtoffers dat in de omringende landen is gevallen. De EU heeft inmiddels haar afschuw uitgesproken en ook de VN heeft meer dan haar ongerustheid uitgesproken. Voor Berlusconi in Italie speelt nog een ander item. Khadaffi heeft laten weten dat indien de internationale pers en opinie zich tegen zijn optreden blijft uitspreken hij de vluchtelingenstroom richting Italie niet meer zal tegenhouden of controleren.
Khadaffi schijnt zich inmiddels verschansd te hebben in een kazerne in Tripoli. Vanuit het hele land wederom meldingen van honderden slachtoffers en zwaar geschut met inzet van helicopters, tanks en vliegtuigen. Aan de grens met Egypte schijnen anti-Khadaffi eenheden zich verenigd te hebben gewapende met onder andere kalashnikofs. Het enige goede nieuws vandaag is dat steeds meer journalisten er in geslaagd zijn het land binnen te dringen.

Om op de hoogte te blijven van de laatste ontwikkelingen zijn de volgende sites de moeite waard. sites met live of zeer actuele informatie:

Al Jahzeera Engels : http://aljazeera.net/watch_now
Volkskrant MO dossier: http://bitly.nl/555e01
Volkskrant liveblog: http://bitly.nl/8f8695
Meest recente (internationale tweets) : www.nulive.nl/26809/onrust_in_mo

Maandag Boer zoekt Vrouw en de Hashtag

Maandag 21 februari 2010 Boer Zoekt Vrouw en de Hashtag als Marketingtool

Boer zoekt vrouw gekeken? Dat moet bijna wel. Met u vijf miljoen andere kijkers. En genoten? Ik wel. In een weekend waarin de Noord-Afrikaanse wereld in brand staat, Nederland bijna in een constitutionele crisis beland is, de Belgen nog steeds geen sex mogen hebben vanwege het uitblijven van hun kabinet, is Boer zoekt Vrouw de ultieme ontspanning. Ik schrijf Boer zoekt Vrouw voluit. In twitterland is #bzv de aanduiding. Voor niet-Twitteraars: het tekentje # (spreek uit hashtag, zeg maar "hekje") geplaatst voor een willekeurig woord of letterreeks maakt het mogelijk om direct te communiceren met andere mensen die na het # dezelfde letters intoetsen. Dat heb ik gisteravond gedaan. Laptop op schoot, TV aan, ingelogd op twitter en #bzv gevolgd. Met mij tienduizenden anderen. Je deelt met elkaar observaties: "ben benieuwd of Marcel zo in boxershort met sokken aan Ksenia een nachtzoentje gaat geven op de andere kamer" of "AnneMarie (romantisch) kijk je wel eens naar de zonsondergang, Adriaan: nee, zonder mij gaat hij ook wel onder" of, ook leuk "Wat is een Aubergine, Anne-Marie legt uit: dat is een aubergine kleurige vrucht en wijst naar haar bord", waarop Adriaan: "goed, we hebben elkaars nummer, dus we kunnen nog eens bellen". Aan een andere tafel in een ander land : "Gijsbert, je weet toch wel hoe bestek werkt??". Vol romantiek dus de aflevering van gisteren en met de hashtag op Twitter aan was de aflevering goed te volgen zonder ondertiteling via teletekst pagina 888.

Niet alleen #bzv is te volgen via Twitter maar ook steeds meer radio en tv-programma's gebruiken de hashtag om direct respons van luisteraars en kijkers te krijgen of hiermee de kans krijgen hun stem uit te brengen. Alles live te volgen op je pc, laptop of mobiele telefoon. Hiermee is de hashtag een prachtige marketingtool geworden. In plaats van dure reclames aan te bieden in de krant, radio of op TV kun je gratis je berichtje plaatsen om volgers van de hashtag bekend te maken met je product. Ik voorspel dat dat binnen afzienbare tijd ook zal gaan gebeuren.

Nadat Richard een slokje van zijn wijn heeft genomen in het romantische Schoorl en Wijnmeisje heeft getwitterd : "ik knap af op mannen die zo hun glas vasthouden" zal de boodschap "Boerenlandwijn nu goedkoop te bestellen" of "Poolse vrouwen die wel op spirituele boeren vallen" te lezen zijn, steevast gevolgd door een koppeling naar hun website.

Zondag Huub Oosterhuis, Censuur en de Koopzondag

Zondag 20-02-2011

Ik ben geen kerkganger. Desondanks heeft deze dag altijd iets speciaals. Het blijft wat langer stil in de straat. De voorjaarsvogels zingen net iets vrolijker. De ochtendwandeling met de hond is minder gejaagd en de mensen kijken vriendelijker. De zondag is voor mij een dag van rust, bezinning, Wim Brands, Buitenhof en Langs de Lijn. Shoppen op zondag is voor mij geen ontspanning. Het is wel een geruststellende gedachte dat er de mogelijkheid is om nog datgene in huis te kunnen halen wat je zaterdag bent vergeten. Met verbazing vernomen deze week dat de partij voor de ondernemers (VVD) met droge ogen heeft kunnen instemmen met de beperking van de openingstijden op zondag. Met nog grotere verbazing gezien dat de leden van de oppositie van wie je bijna zeker weet dat ze shoppen niet leuk vinden kinderachtig met witte tasjes rechtstreeks van de huishoudbeurs aan het wapperen waren in de Tweede Kamer. Pechtold op zondag leuk in de Ikea? Nee, ik geloof er niets van.

Vandaag echter is mijn zondagsrust verstoord. Ik ben in verwarring gebracht door Huub Oosterhuis. Wat bezielde die man gisteravond toen hij, kijk het na (http://bit.ly/hja9Yx ), tussen neus en lippen door liet schemeren dat de Kersttoespraak van de Koningin zwaar gecensureerd wordt. Huub is een vertrouweling. Hij mocht preken na het overlijden van Claus. Hij is een geliefde en welkome gast van Beatrix. Hij was zelfs lijstduwer van de SP. Een man die weet wat hij zegt, denk je dan. Geen flapuit. Iedereen weet dat de toespraken van de Koningin door de minister president worden bekeken. Dat er sprake is van enige controle is dus niet verrassend. Maar wat Huub gisteravond deed leek op een welbewuste actie om het land te laten weten dat er een kloof is tussen het Koningshuis en het Volk. Verkiezingsretoriek, inleiding tot het aftreden van de Koningin, is het een een-tweetje tussen hem en het Staatshoofd? Ik struin de nieuws-sites af maar zie nog geen commentaar dat mij helderheid kan verschaffen. Ik ga om mijn hoofd rust te geven zo maar de stad in. Shoppen!