Zaterdag Muziekdag Fela Kuti, The Doors en Kyteman

Zaterdag Muziekdag, Fela Kuti, The Doors, Kyteman

Waarschuwing vooraf: in deze blog zijn een aantal links opgenomen die opzwepend zijn, lang duren en ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben. U kunt de links een voor een aanklikken (open in apart venster), u kunt de links kopieren en op een rustig moment gaan luisteren, u kunt ook naar de facebookpagina gaan van Dagtaak om daar later de clips een voor een aan te klikken en te beluisteren: Facebook -Dagtaak. Vrienden maken mag, ook al kennen we elkaar (nog) niet.

Vandaag is immers een feestje. Dagtaak bestaat vandaag precies 1 maand en dat moet gevierd worden, met muziek vanzelfsprekend.

Vrijdagmiddag heb ik de vraag de twitter-ether ingegooid welke band, met welk nummer echt op het favorietenlijstje moest staan. Verrassend maar niet onterecht werd The Doors LA Woman het meest genoemd (aanklikken mag, maar dan in apart venster, zodat je verder kunt lezen.( http://www.bitly.nl/7ad2a7 ) . Jim Morrison nog springlevend, uitdagend en opzwepend en altijd dat orgeltje! The Doors waren en zijn de cult band bij uitstek. Zelfs mijn dochter, 18 jaar, bezocht twee jaar geleden het graf van Jim ( zij noemt hem steevast Jimmy) in Parijs en viel in zwijm voor twee look-alikes van Jim die met een gitaar oude nummers nieuw leven in zaten te blazen aan de rand van zijn graf. Voor vol begrip: zij is geboren 21 jaar na de dood van Jim Morrison in "71.

Toen Jim Morrison overleed was de Afrikaanse muziek onbekend in het "Westen" behoudens wat post-koloniale deuntjes en natuurlijk de reggae die wel volop op kwam in de jaren '70 door Bob Marley. De man die in Afrika Wereldberoemd was en steeds populairder werd in Europa en de VS was de Nigeriaan Fela Kuti. Met een sound die zich laat omschrijven als Afrikaans en toegankelijk voor westerse toehoorders wist hij massa's op te zwepen en zelfs een rol-model te worden in zijn land van herkomst Nigeria. Fela werd presidentskandidaat. Hij redde het (net) niet en kwam eind jaren negentig om het leven door Aids. De legendarische Fela Kuti is nog steeds meer dan het aanhoren waard. Fela was ook een cult-held. Hij heeft een greep gedaan naar de macht in Nigeria en verloren. In Midden Afrika maar ook in veel Noord-Afrikaanse landen is Fela Kuti nog steeds een begrip. Zijn leven is vervat in een musical waarin zijn zoon een hoofdrol vertolkt. Eind april 2011 zal deze musical die al een tijdje in New York heeft proefgedraaid ook in Nigeria zelf worden opgevoerd. Op het podium een batterij aan blazers, zangers en percussionisten. Kijk en geniet: http://www.bitly.nl/dd1250 . Fela is cult. Nog steeds staat hij model voor de emancipatie van de onderdrukte (Noord/Midden) Afrikanen.

Colin Benders vindt het niet leuk. Na een waanzinnig succesjaar in 2009 heeft hij er alles aan gedaan om zijn Kyteman-project om te buigen tot Kytecrash. Op teren op succes zou een zware straf moeten staan en vernieuwing is het credo! Gelukkig gaat Colin niet overal over en is het ook een beetje het feestje van Dagtaak die wil laten horen dat wat Colin deed met zijn Kyteman zeker raakvlakken heeft met Fela Kuti tientallen jaren daarvoor. Blazers, overvol podium, uitstraling en genialiteit. She blew like Trumpets (http://www.bitly.nl/7016c6) .

Niets is veranderd en niets verandert zo snel als de waan van de dag. Zolang de passie en de waarachtigheid van de muziek herkenbaar is, is muziek meer dan een troost. Ze is de aanjager van veranderingen en van inspiratie. The Doors, Fela Kuti en Kyteman!

Met dank aan BlogspotNL, Mijn dochter en Mevrouw Dagtaak.

Vrijdag Knulligheid of Domme Pech Bevrijdingsactie Libie

Vrijdag 4 maart Knulligheid of Domme pech, Mislukte bevrijdingsactie in Libie


Ze zouden als helden kunnen zijn binnengehaald. Drie Nederlandse militairen die samen met de werknemer van Haskoning alle tv-programma's zouden zijn afgelopen. Eerst bij DWDD, daarna hetzelfde verhaal bij Uitgesproken EO, met de helicopter snel naar studio van Nieuwsuur om met een wijntje erbij de avond gezellig af te sluiten bij Pauw en Witteman. De Jongens van Tromp zouden geflankeerd worden door een stralende Rutte ( "ach , de beslissing was snel genomen, als de nood aan de man komt, zijn wij er voor onze landgenoten"), een trotse Rosenthal ("ik ben geen diplomaat, maar ik voelde op mijn klompen aan dat er met Khadafi slecht te onderhandelen zou zijn") en een op de achtgrond blijvende Hans Hillen ("ik kan natuurlijk geen details geven, maar we zijn trots op onze jongens"). Witteman, geen defensiespecialist, zou met nieuwsgierige verbazing gevraagd hebben: "Heeft u ook in overweging genomen dat het wel eens mis zou kunnen gaan?". Opperbevelhebber Van Uhm,via een rechtstreeks telefoonverbinding luistert mee, antwoordt snel voordat Rosenthal domme dingen gaat zeggen: "Vanzelfsprekend nemen wij alle scenario's door. Khadafi had tijdens een BBC interview zelf nog gezegd dat er nog steeds geen sprake was van een opstand, dat alles onder controle was op een paar opstandige pubers na en wat Al Qaida aanhangers. Wij hebben zorgvuldig naar zijn speech geluisterd en van daaruit het momentum gekozen voor onze bevrijdingsactie".

Het had de ultieme verkiezingsstunt kunnen zijn. Zondag vloog de helicopter uit en op het moment dat Cohen aan zijn polonaise begon bij Koffiemax zou het nieuws zijn gebracht. Het feit dat Verhagen de dagen voor de verkiezingen niet in Nederland was zou zijn uitgelegd door er op te wijzen dat er in het kader van het landsbelang daar geen mededelingen over gedaan konden worden, maar dat hij in elk geval niet op wintersport was. Punt. Gevolgd door een geheimzinnig en nieuwsgierigmakend lachje van Rutte.
Het is anders gelopen. Libie is gewikkeld in een burgeroorlog. De eenheden van Khadafi plus alle bendes die hij geronseld heeft zijn in opperste staat van waakzaamheid. Een Nederlandse legerhelicopter vliegt zonder bescherming op de grond (zoals de Britten eerder wel deden door 150 SAS commando's de actie te laten voorbereiden) naar de geboorteplaats van Khadafi. De helicopter wordt daar keurig netjes opgewacht door bewapende regeringsgezinde troepen. En de Nederlandse militairen worden opgepakt. Gegijzeld wordt nu gezegd met verontwaardiging.


Alle diplomatieke truukjes moeten nu uit de kast gehaald worden. Timmermans: we moeten duidelijk maken dat dit een humanitaire actie was zonder enig militair oogmerk! Als Khadafi tijd heeft gehad de afgelopen weken om het Nederlandse nieuws een beetje te volgen dan weet hij dat wij altijd militairen sturen naar landen waar wij weinig kennis van hebben. En altijd vanuit een humanitaire achtergrond. Laten we hopen dat hij inderdaad die tijd heeft gehad! Dan kunnen we binnenkort bij Pauw en Witteman onze helden alsnog verwelkomen.

Donderdag 23 Mei de Play-offs

De strijd om het landskampioenschap is nog niet beslist. Zowel de PVV als het CDA hebben punten laten liggen. De PvdA heeft meerdere kansen voor open doel gemist maar verzuimde op tijd te wisselen waardoor de aanval gebrekkig bleef. Alleen de VVD heeft zijn favorietenrol waar weten te maken maar vooral door het spel van de uitmuntende spits. De fair-play prijs gaat dit jaar wederom naar D66, ze kreeg veel applaus en een enkele maal een staande ovatie. Voor de vierde achtereenvolgende maal is D66 een aantal plaatsen gestegen op de ranglijst maar doet nog steeds niet mee voor de echte prijzen.

Door de matige prestaties van de grote teams heeft het seniorenteam zich wonder boven wonder weten te plaatsen voor de hoogste competitie van het land. Met name het CDA zal het betreuren dat haar regisseur op het middenveld, Verhagen, wegens interlandverplichtingen, niet bij de voorbereidingen kon zijn. Wellicht dat dit invloed heeft gehad op het uiteindelijke resultaat. Het is nu zaak dat alle partijen die in de race zijn zich gaan storten op de transfermarkt die loopt tot 23 Mei. Geruchten gaan al dat het gevaar op omkoping er in zit.

De stadions waren gisteren voor iets meer dan de helft gevuld, dit terwijl er massaal gratis kaarten zijn verspreid. Bookmaker, De Hond, had het al voorspeld: het zou mooi zijn als de opkomst iets groter is dan bij de vorige kampioenswedstrijden, maar kennelijk leeft deze sport niet zo in Nederland.

Er gaan stemmen op om de competitie aantrekkelijker te maken voor het grote publiek. Een van de opties is om te gaan fuseren met de Belgische competitie. Of dit geldt voor heel Belgie of dat samengaan met Vlaanderen een eerste optie is, is nog niet duidelijk. De onafhankelijke voorzitter van de Nederlandse Bond H.M. Beatrix kon daar nog geen uitspraken over doen alhoewel een van haar vertrouwelingen al eerder deze maand uit de school klapte: verdraagzaamheid ten opzichte van andere spel-opvattingen moet kunnen! Dit zou kunnen duiden op een snelle invoering van de Supercompetitie. Dat in Belgie een verplicht stadionbezoek geldt en het adagium: "geen seks voor de wedstrijd" volop heerst zou een impuls kunnen geven aan zowel aan de spelers als aan het publiek.

Zover is het nog niet.

Tot 23 Mei is er tijd om nieuwe spelers te kopen en die zullen uitmaken wie er met de eer gaan strijken.

De befaamde leus: "Politiek is Oorlog" van de vandaag precies 6 jaar overleden Generaal Michels is actueler dan ooit.

Woensdag Van Meurs en Rechtbankverslag via Twitter

Gisteren stond een oud-wethouder en wereldberoemd politicus in Arnhem voor de rechtbank. Reden: bezit van aanzienlijke hoeveelheden kinderporno op zijn pc en verdacht van verspreiding van foto's en ander beeldmateriaal. De naam van deze man Van Meurs kan hier genoemd worden. Enige vorm van bescherming van de naam zoals dat gebruikelijk is zolang iemand niet is veroordeeld hoeft niet meer. Waar De Pers nog melding maakt van de zitting van gisteren met "Van M", is onder meer in De Gelderlander voluit zijn naam te lezen. Wel begrijpelijk. Toen deze man in november 2010 is opgepakt ging er een golf van eerst ongeloof en later van diepe afschuw en verontwaardiging door het Arnhemse. Van Meurs is bekend, lange tijd als wethouder, en de laatste jaren als gemeenteraadslid, zijn naam verhullen zou vreemd zijn geweest.

Gisteren werd een voor mij nieuwe vorm van journalistiek geintroduceerd. Via Twitter kwamen om de paar minuten de meest schokkende one-liners voorbij. Over de aard van de foto's. Over de persoonskenmerken van Van Meurs. Over seksuele voorkeuren. Na verloop van tijd werd mij duidelijk dat dit niet zozeer one-liners waren, maar dat er verslag werd gedaan van een rechtszitting door Berrie van Helden redacteur van De Gelderlander. Gedurende de dag werd dit bevestigd door een tweet van de hoofredacteur van De Gelderlander die verwees naar de hashtag # waar de zitting bijna live gevolgd kon worden. Het verhaal is vreselijk, de missstappen van Van Meurs zijn onterend, de sexindustie die daarachter zit is misdadig en te vunzig en gruwelijk voor woorden.

Ik ken de redacteur van De Gelderlander niet persoonlijk maar geloof in de oprechtheid en integriteit van deze man. De vraag die steeds door mijn hoofd spookt is echter of deze vorm van journalistiek niet te ver gaat. Gaan we over naar een nieuw soort Twitter journalistiek waar in 140 tekens middels one-liners, hoe kan het anders met 140 tekens, zonder mogelijkheid tot duiding en analyse, gegevens over personen de wereld in worden gestuurd?

Wij, gewone burgers, hebben het recht om goed geinformeerd te worden. Twitter is een prachtig forum om snel kennis, meningen en nieuwsfeiten tot ons te krijgen. Voor zaken waar duiding, analyse en toetsing van geraporteerde feiten een rol spelen om tot een oordeel te komen ligt dat anders. Ik ben er nog niet uit. Het artikel vandaag in De Gelderlander van dezelfde Twitter Journalist was goed en informatief. Veel tweets die gisteren geplaatst zijn onder de hashtag #vanmeurs zijn niet meer te achterhalen, en dat lijkt me maar goed ook. Niet voor herhaling vatbaar. Uitspraak 15 maart.

Dinsdag the Voice of Holland : My Way

Dinsdag The Voice of Holland: My Way



De zwevende kiezer had beter met een boek in bed kunnen blijven gisteren dan kijken naar Koffiemax als hij of zij wijzer had willen worden. Zowel Cohen als Maurice de Hond gaven act de presence. Maurice was opgeroepen door Myrna om de laatste stand van zaken door te geven. Ja, nee, het zit zo, begon Maurice uiterst ongemakkelijk, ik zit nu wel hier, maar er kan nog zoveel veranderen. Er is geen peil op te trekken. En dan nog, wat moet je er van zeggen? We hebben dus de poll van verleden week maar meegenomen, wat doet het er toe. En niet de poll voor de Eerste Kamer, zoals je vroeg, maar een poll voor de verkiezingen van de Tweede Kamer. Toch allemaal een pot nat. Ach, bagatelliseerde Maurice verder, je deelt het gewoon door twee dan heb je ook wat. Myrna luisterde maar half en gaf de cijfers door alsof het om de uitslag van van de Voice of Holland ging. Ondertussen was Cohen nog aan het uithijgen. Van een polonaise door de studio. Eindelijk mocht hij wat doen, hij had al een uur op zijn beurt moeten wachten en was al die tijd onhandig in beeld geweest. Op een opklapstoeltje schuin achter Myrna. Je zag dat hij wist dat hij in beeld was, zoals het publiek bij studio-opnames altijd weet wanneer ze in beeld is. Gedurende dat uur heeft hij minstens zestig keer zijn das rechtgetrokken en minstens evenveel maal zijn beste glimlach en een geinteresseerde blik getoond. Het hele programma moet voor hem een lijdensweg geweest zijn. Dit was niet "zijn ding"en gelijk hattie. Als klap op de vuurpijl liet hij weten dat zijn mooiste song aller tijden "My Way"was, in de vertolking van Sinatra. Job, ik geloof je, maar niet dat het "Jouw Way" was gisteren.
Vandaag nog Pechtold las ik op de aftiteling en dan zit KoffieMax er voor mij voor vier jaar weer op. Ten dienste van Dagtaak heb ik bijna twee volle uitzendingen gezien nu. Wilders en Cohen. We kennen beide heren nu gelukkig een stuk beter maar het zal de zwevende kiezer worst zijn. Die wil spektakel. Ik stel voor dat we bij de volgende verkiezingen een panel op verkiezingsdag aanstellen dat een technisch advies geeft nadat alle heren en dames nog een keer hun truucje gedaan hebben. Het volk kijkt en luistert en brengt daarna via SMS of Twitter zijn stem uit. Veel verschil zal het niet maken. Ik ga geen stemadvies uitbrengen, maar het zou mij veel waard zijn als het panel zou bestaan uit mensen die weleens een boek lezen en de nuance willen zoeken. Anders rest Belgie. Seks of geen seks.

Maandag Twitter Depressiviteit en de OSF

Maandag Politiek, Psychiatrie en Twitter

Als je nog niet depressief bent dan word je het wel na het lezen van het interview met Frank Koerselman in de Volkskrant afgelopen zaterdag. Nu heb ik niks tegen doemdenkers, zwartgalligen, oer-relativisten of cultfiguren die zichzelf buiten de samenleving plaatsen.

Maar Frank is een pyschiater, en niet zo maar een. Hij is gespecialiseerd in het fenomeen van depressiviteit en leidt toekomstige psychiaters op.

Hij vertelt ons zijn opbeurende verhaal in de bijlage het Vervolg (pagina 6 +7 voor diegene die het na wil lezen). Om het verhaal extra kracht bij te zetten kijkt hij ons streng aan. Streng past bij hem. Het leven is een plicht. Zo beweert hij, en vooral geen recht. En waar geen recht op leven bestaat, zou er ook geen recht op de dood moeten bestaan. Frank is dan ook gekant tegen een kliniek voor levenseinde. Het leven is immers een kruisrak!

Nu moest ik bij het woord kruisrak onmiddellijk denken aan de # Twitter hashtag. Het leven is Twitter gaat ook mij te ver. Ik had het verkeerd begrepen en gelukkig snapte de interviewster het ook niet. Een kruisrak betekent dat je tegen de wind in gaat. Dat is het leven, tot je vastloopt, dan zeil je weer een andere kant op, ook tegen de wind in. Vrolijk beeld. En van Twitter moest hij vanzelfsprekend ook niks hebben, van Blogs nog minder: "Alsof het er toe doet wat jij vindt".

Frank heeft gelijk. Het doet er allemaal niet toe. En dat maakt deze psychiater ons goed duidelijk. Het doet er allemaal niet toe, maar het is wel je plicht om er mee door te gaan. Net toen ik het interview uit had en mijn vers opgedane kennis wilde delen met mede Twitteraars lag Twitter plat. Minstens een uur. Dat kan geen toeval zijn!

"Zonder Gezelschap is Geluk Onmogelijk". De eerste tweet die ik weer op het scherm kreeg na een eenzaam uurtje het leven te hebben overdacht aan de hand van Koerselman's richtlijnen. Onmiddellijk moest ik aan de eenmansfractie van de OSF denken. De OSF?? ja, de Onafhankelijke Senaatsfractie. Kan die partij er dan niet voor zorgen meer stemmen te krijgen zodat de eenzaamheid verdreven wordt? Nee, dat kan niet. De Onafhankelijke Senaats Partij (OSF), zo is staatskundig bepaald, is een eenmansfractie en dat blijft het. Hoe populair ze ook wordt. En populair kan ze worden. Volgens de laatste peilingen van Maurice de Hond komen de regeringspartijen uit op 37 zetels in de Eerste Kamer. Een minderheid. Maar de oppositiepartijen samen komen ook uit op 37 zetels. Ook een minderheid dus. De sleutel komt dan te liggen bij de OSF. Meneer Hendrik, zeg maar Henk, Ten Hoeve, gaat de knopen doorhakken de komende vier jaren. Door De Wereld Draait Door is hij reeds bestempeld tot een cultfiguur. Laten we aardig doen tegen deze man. We zullen hem nodig hebben. Hij wordt de belangrijkste man van ons parlementaire stelsel. Ik hoop dat hij iets vrolijker tegen het leven aankijkt als Frank Koerselman. Henk is een Fries, dus met kruisrakken zal hij wel raad weten!

Zondag Nescio, Leiders en de Bordercollie

Ik heb een hond Een bordercollie. Dat zijn honden die schapen drijven. Vannacht is ze doodgegaan. In mijn droom. Bij gebrek aan schapen in de stad dreef ze auto's bij elkaar. Althans dat probeerde ze, en het ging mis, en ze belandde onder de wielen van een auto. Ik wist zeker dat ze dood was. Toen ik mijn vrouw erbijhaalde om de hond op te pakken begon ze ineens te bewegen en keek ons aan met een treurige hondenblik terwijl de staart licht kwispelde. Alsof ze wilde zeggen: Doe mij dit nooit meer aan! Ik ben een schapendrijver en geen stadshond. Geef mij de ruimte, anders gaat het mis. Toen sloot ze de ogen.

Toen ik wakker werd en het grote dromenboek wilde pakken greep ik mis. In plaats van het orakel pakte ik De Uitvreter van Nescio. Een kort verhaal dat honderd jaar geleden is geschreven. Over Japi, een wonderlijke kerel, die de stad nodig had om te overleven, maar de vrije ruimte zocht om echt te leven. Een tedere anarchist die zich niet liet kooien of knechten. Nescio betekent: Ik weet het niet. Behalve De Uitvreter schreef hij nog een paar korte verhalen en dat was het.

Ik weet het niet. Geen woorden voor een grote Leider. Echte Leiders pretenderen het te weten. En schreeuwen dat van de daken. Met rode, gele, blauwe, groene of bruine boekjes in de hand. Met daarin geen twijfels of overpeinzingen. Ieder kleur boekje kent zijn eigen zwarte schapen. De grootste leider heeft zijn grootste zwarte schaap.

Vandaag zeventig jaar geleden stak Van der Lubbe de Rijksdag in Berlijn in brand. Een in het nauw gedreven trieste man die geen uitweg meer voeldeen een daad wilde stellen. Met hoop op verlossing door het Rode boek stak hij het symbool van het Bruine boek in brand. Het mocht niet baten.
Woensdag twee maart bekent Nederland kleur. Ik heb mijn eigen boekje al gevonden.

De hond ligt op mijn voeten onder het bureau. Ze kijkt me aan: Baas, lijkt ze te zeggen: Dromen zijn bedrog. Ik weet het niet! Nescio.